Szkoły dla ON NASZE.SZKOŁY

Jest rok 1991. Rada Miasta Jastrzębia Zdroju, na wniosek rodziców, podejmuje uchwałę o utworzeniu ośrodka dla dzieci niepełnosprawnych. Tak rozpoczyna pracę rehabilitacyjno – dydaktyczno – wychowawczą pierwszego września 1991r. placówka publiczna o nazwie Dom Nauki i Rehabilitacji dla Dzieci Niepełnosprawnych. Kierownictwo placówki powierzono mgr Elżbiecie K. Budynek ośrodka przejęty po osiedlowym żłobku, składał się z sali gimnastycznej, dwóch sal do ćwiczeń indywidualnych, pomieszczenia do masażu klasycznego, terapii cieplnej, ćwiczeń oporowych ze specjalistycznym sprzętem, z gabinetu lekarskiego, sześciu sal lekcyjnych, trzech sal do rewalidacji indywidualnej, gabinetu logopedy i psychologa świetlicy. W następnych latach pojawia się sala doświadczania świata oraz sala komputerowa. Do placówki uczęszczają dzieci z dysfunkcjami narządu ruchu z zaburzeniami sprzężonymi, niepełnosprawnością wieloraką, m.in. porażeniem mózgowym, upośledzeniem umysłowym, zespołem Downa, wadami wzroku, mowy, słuchu, przepukliną oponowo – rdzeniową, w wieku od 3 do 25 lat. Działalność placówki, ze względu na różnego rodzaju niepełnosprawności uczniów, organizowana jest w zakresie rehabilitacji, wychowania i nauczania. Nauczanie i wychowanie odbywa się na poziomie przedszkolnym i w ośmioletniej Szkole Podstawowej dla Dzieci Niepełnosprawnych Ruchowo przy Domu Nauki i Rehabilitacji. Z chwilą wejścia w życie reformy, zachodzą zmiany również w Domu Nauki i Rehabilitacji. 1 września 1999r. absolwenci szkoły podstawowej rozpoczynają naukę w Gimnazjum przy Domu Nauki i Rehabilitacji. Z roku na rok liczba potencjalnych wychowanków wzrasta. Budynek niemal pęka w szwach. Dlatego podjęto decyzję o rozbudowie placówki. Wieloletnie zmagania zostały uwieńczone sukcesem. 29 listopada 2001r. oddano do użytku nową część budynku. Wspólnymi siłami dyrektora, rodziców, pracowników oraz ludzi dobrej woli, placówka zostaje wyposażona w niezbędne meble. Od tego czasu warunki kształcenia, rewalidacji i rehabilitacji uczniów znacznie się poprawiły. W roku 2002, decyzją władz, placówkę podzielono, na edukacyjną i rehabilitacyjną. Od tego czasu w jednym budynku mieszczą się dwie jednostki. Szkoły połączone w Zespół Szkół Specjalnych nr 2 oraz Dom Nauki i Rehabilitacji, który nadal zajmuje się specjalistyczną, wieloprofilową rehabilitacją dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Dyrektorem Domu Nauki i Rehabiltacji pozostaje nadal mgr Elżbieta Kordiak. 1 września 2002r. uczniowie rozpoczynają naukę w Zespole Szkół Specjalnych nr 2. Dyrektorem zespołu, wyłonionym w drodze konkursu, zostaje mgr Anna H. Szkoła nadal kształci dzieci i młodzież niepełnosprawną na poziomie oddziału przedszkolnego, szkoły podstawowej i gimnazjum. Dodatkowo, dla potrzeb najmłodszych niepełnosprawnych, tworzy się ośrodek wczesnego wspomagania. Kadra pedagogiczna posiada pełne kwalifikacje w zakresie poziomu nauczania, przedmiotu oraz specjalności w zakresie rewalidacji uczniów. W placówce pracują: psycholog, logopeda, oligofrenopedagodzy, surdopedagog, specjaliści z zakresu pedagogiki terapeutycznej, korekcyjno-kompensacyjnej, terapii wzroku, komunikacji alternatywnej. W roku 2004 akty prawne normujące funkcjonowanie placówek specjalnych obligują do zmiany jej nazwy. Od czerwca 2004r. szkoła nosi nazwę Zespół Szkół nr 10. Szybko zachodzą kolejne zmiany. 11 marca 2005r. następuje uroczyste nadanie Zespołowi Szkół nr 10 imienia księdza profesora Józefa Tischnera. Od tego czasu praca wychowawcza zmierza w kierunku myśli wielkiego filozofa i księdza, Józefa Tischnera – „Nie bójcie się, wszystko już było, to od was zależy, żeby świat był lepszy.” Szkoła zyskuje również przyjaciół w osobach braci Józefa, Kazimierza Tischnera z rodziną, Mariana Tischnera z rodziną oraz całej rodziny szkół tischnerowskich. Powstanie zespołu, to stały rozwój szkoły. Wdrażanie nowych programów, programów autorskich, podejmowanie nowych inicjatyw, tworzenie tradycji, wyposażanie w nowoczesny sprzęt, stosowanie nowatorskich metod nauczania oraz stałe podnoszenie kwalifikacji przez kadrę pedagogiczną powoduje, że szkoła staje się placówką specjalistyczną w pełni tego słowa znaczeniu.